မဟာကရုဏာေတာ္ရွင္ အလႅာဟ္သည္ လူသားထု တစ္ရပ္လုံး အက်ိဳးအတြက္ ကမာၻႃဂိုဟ္ဝယ္ မ်ားစြာေသာ အရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူ၏။ (ကုရ္အာန္ ၂း၂၉) လူသားတို႔အားလည္း အလႅာဟ္၏ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကို ရွာေဖြသုံးစြဲရန္ ညႊန္ၾကားထား၏။ (ကုရ္အာန္ ၆၂း၁၁) သို႔ေသာ္ (တရားဝင္) သမၼာအာဇီဝကိုသာ စားရမည္။ ကူသန္း ေရာင္ဝယ္မႈကို ခြင့္ျပဳ၏။ အတိုးစားျခင္းကို ျပင္းထန္စြာ တားျမစ္ထားသည္။ (ကုရ္အာန္ ၂း၂၇၅)
ေလာကခပ္သိမ္းရွိ အရာခပ္သိမ္းသည္ အလႅာဟ္၏ ပိုင္ဆိုင္မႈသာျဖစ္၏။ လူသားတို႔ ရုပ္ေလာကတြင္ ရရွိေနေသာ အရာခပ္သိမ္းသည္ အလႅာဟ္ထံမွ ေခတၱ အမာနတ္ လႊဲအပ္ႏွံထားျခင္းသာ ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္၏ ဝဟီလမ္းညႊန္ႏွင့္အညီ သာသနာႏွင့္ လူသားအက်ိဳးအတြက္ အသုံးခ်ရမည္။ အလႅာဟ္လမ္းညႊန္ႏွင့္အညီ မသုံးစြဲဘဲ လူတစ္ဦး (သို႔မဟုတ္) အုပ္စုတစ္စုကသာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားမႈ စည္းစိမ္မ်ား သိုေလွာင္ထားမႈကို အလႅာဟ္က တားျမစ္ထားသည္။ ျပင္းထန္ေသာ ေလာင္ကၽြမ္းမႈကို ခံရမည္ဟု သတိေပးထားသည္။ (ကုရ္အာန္ ၁၀၄း၂-၇။ ၉း၃၄-၃၅)
“ယင္းသူတို႔သည္ မည္မွ်ေလာက္ (အလႅာဟ့္ လမ္းေတာ္တြင္) ေပးကမ္း လွဴဒါန္းရပါမည္နည္းဟု အသင္ (မုဟမၼဒ္)အား လာေရာက္ ေမးျမန္းၾကကုန္၏။ ေျဖေလာ့…. မိမိတို႔အတြက္ (လိုအပ္သည္ထက္) ပိုလ်ံသည္ကို (လွဴဒါန္းၾကကုန္ေလာ့)…. ” (ကုရ္အာန္ ၂း၂၁၉)
အလႅာဟ္သည္ လူသားအား အလႅာဟ္ေပးထားသည့္ စည္းစိမ္ကို ေစးႏွဲတြန္႔တိုစြာထားျခင္းႏွင့္ မိမိထံတြင္ ဘာမွ်မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အေျခအေနကို ေရာက္ေအာင္ လွဴဒါန္းျခင္းတို႔ကို တားျမစ္ထားသည္။ (ကုရ္အာန္ ၁၇း၂၈)
မိမိအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္း၍ ပိုလ်ံေသာ စည္းစိမ္တို႔ကို လိုအပ္ေနရွာေသာ ဖန္ဆင္းခံလူသားတို႔ကို ျပန္လည္လွည့္ပတ္ေစရမည္။ ထိုသို႔ လွဴဒါန္းလွည့္ပတ္မႈအတြက္ လွူဒါန္းသူ၏ ပစၥည္း ေလ်ာ့သြာမည္ မဟုတ္ဘဲ ဤဘဝ၌ပင္ တိုးပြားလာမည္၊ တမလြန္ဘဝအတြက္ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိဟူ၍ အလႅာဟ္ကိုယ္တိုင္ ကတိေပးထားေတာ္မူသည္။ (ကုရ္အာန္ ၂း၂၆၁-၂၆၅) ထို႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္ကို ယုံၾကည္အားကိုးသူ တစ္ဦးသည္ စည္းစိမ္အေပၚစြဲလမ္းမႈကင္း၍ ဆုံးရႈံးမႈ၊ တိုးပြားမႈတို႔ကို မတုန္လႈပ္ေတာ့ေခ်။ ‘ဇကားသ္’ ဟူေသာ စာလုံးကို ကုရ္အာန္တြင္ သန္႔ရွင္းမႈ၊ စင္ၾကယ္မႈ၊ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္၍ သုံးစြဲထားသည္။ (ကုရ္အာန္ ၂း၁၂၉။ ၃း၁၆၃။ ၉း၁၀၃။ ၆၂း၁၂) နဖ္စ္ဝိညာဥ္၏ သန္႔စင္မႈႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈ (ကုရ္အာန္ ၉၁း၉)။ အျပစ္မွစင္ၾကယ္မႈ (ကုရ္အာန္၁၉း၁၂-၁၃) ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားမႈကိုလည္း ေတြ႔ရ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဇကားသ္ တရားဝင္ဒါနျပဳျခင္းဟူသည္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေငြေၾကးအေပၚ တြယ္တာမႈႏွင့္ အတၱတို႔ကို စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းေစ၍ မိမိ၏ နဖ္စ္ဝိညာဥ္ကို ျပစ္မႈမ်ားမွ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရေစျခင္း ျဖစ္သည္။
“ထို႔ျပင္ အသင္တို႔သည္ ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳျခင္းကို အၿမဲတေစ ေဆာက္တည္ၾကေလကုန္၊ ၄င္းျပင္ ဇကားသ္တရားဝင္ သန္႔စင္မႈဒါနေၾကးမ်ားကို ေပးေဆာင္ၾကေလကုန္။ (ကုရ္အာန္ ၂း၁၁၀)
အလႅာဟ္သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္မွတစ္ဆင့္ မုစ္လင္မ္တို႔အား ‘ဇကားသ္’ သန္႔စင္မႈဒါနျပဳၾကရန္ မျပဳမေနရတာဝန္အျဖစ္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေဖာ္ျပထား၏။ ဇကားသ္ေငြစားထိုက္သူ (၈)မ်ိဳးကို ကုရ္အာန္ ၉း၆၀ တြင္ အလႅာဟ္က ေဖာ္ျပထား၏။
(၁) ဖုကရာ- ေငြအနည္းငယ္သာရွိ၍ မေလာက္ငေသာ္လည္း လက္ျဖန္႔မေတာင္းသူ။
(၂) မစာကီန္- ဘဝလိုအပ္ခ်က္အတြက္ ေငြေၾကး လုံးဝမရွိသူ ဆင္းရဲသားမ်ား။
(၃) အစၥလာမ္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဇကားသ္ လုိက္လံေကာက္ခံႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ တာဝန္ေပးျခင္း ခံရသူမ်ား။
(၄) အစၥလာမ္ သာသနာကို ႏွလုံးသားမွ တကယ္ယုံၾကည္၍ ေျပာင္းလာသူမ်ား အစၥလာမ္ကို လကၡံပါက ၄င္း၏ ပတ္ဝန္းက်င္က ထိုသူ၏ ဘဝလိုအပ္ခ်က္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးမည္ ျဖစ္၍ အခက္ေတြ႔ေနသူမ်ား။
(၅) ကၽြန္ျပဳခံေနရသူမ်ား၊ ကၽြန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ေငြေၾကး မရွိသူမ်ား။
(၆) ေၾကြးတင္ေနသူမ်ား (ရုိးသား၍ ေၾကြးဆပ္ရန္ မရွိသူမ်ားကို ဆိုလိုသည္)။
(၇) အလႅာဟ္၏ သာသနာ့လမ္းေတာ္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္။
(၈) ခရီးသည္မ်ား- ေငြေၾကး အခက္အခက္ ေတြ႔ေနသူ ခရီးသည္မ်ား။
ဇကားသ္သည္ အစၥလာမ့္လူေနမႈႏွင့္ စီးပြားေရးစနစ္၏ အေျခခံ အခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္၏ ဒုတိယ မ႑ိဳင္ႀကီးလည္း ျဖစ္၏။ ပညာႏွင့္ ဥစၥာေငြေၾကး ရွိသူတို႔အား ရွိသည့္အေလ်ာက္ တရားေတာ္ႏွင့္အညီ ႀကိဳးစား စီးပြားရွာေဖြေစ၍ ရရွိလာေသာ အက်ိဳး အျမတ္ကို ကုရ္အာန္က ညႊန္ၾကားေသာ လူတန္းစားသို႔ ေထာက္ပ့ံ၍ လူမႈေရး၊ လုံၿခဳံမႈေပးျခင္း ျဖစ္သည္။
ကုရ္အာန္တြင္ အလွဴဒါနအမ်ိဳးအစားအားလုံးကို ၿခဳံ၍ ‘ဆြဒကဟ္’ ဟု သုံးထား၏။ ဇကားသ္ကိုလည္း တရားဝင္ ဆြဒကဟ္ အျဖစ္သုံးစြဲထားေလသည္။ ကုရ္အာန္ (၉း၁၀၃) အရ တမန္ေတာ္ျမတ္ကို ႏိုင္ငံအႀကီးအကဲအျဖစ္ ဇကားသ္အား တာဝန္ယူ လကၡံေစ၏။ (ကုရ္အာန္ ၉း၆၀) အရ ႏိုင္ငံတြင္ လိုက္လံေကာက္ခံသူ အရာရွိမ်ား ခန္႔အပ္ထားေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇကားသ္ကို မုစ္လင္မ္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရသို႔ မုစ္လင္မ္ျပည္သူတို႔က ေပးၾကရ၍ အစိုးရမွ တစ္ဆင့္ ကုရ္အာန္က ေဖာ္ျပထားသည့္ လိုအပ္သူ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ေထာက္ပံ့ရေလသည္။ ဇကားသ္သည္ အျမတ္ခြန္မဟုတ္ေခ်။ အလႅာဟ္ကို နာခံသူတိုင္းအေပၚ အလႅာဟ္ခ်မွတ္ထားေသာ တာဝန္ျဖစ္၏။
မုစ္လင္မ္ႏိုင္ငံမဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားရွိ မုစ္လင္မ္တို႔သည္လည္း ကုရ္အာန္၏ အႏွစ္သာရအရ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသတစ္ခု၏ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက ဦးေဆာင္လက္ခံ၍ မိမိတို႔၏ အသိုင္းအဝန္းတြင္းမွ လိုအပ္သူမ်ားကို ျပန္လည္ ေထာက္ပံ့ရမည္ ျဖစ္၏။ ဆြလားသ္ကဲ့သို႔ပင္ ဂ်မာအသ္က စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ရေပမည္။ ဇကားသ္စနစ္သည္ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ေရသာခိုေစေသာ သူေတာင္းစားဝါဒ ပြားမ်ားေရးကို ျဖစ္ေစေသာ စနစ္မဟုတ္ေခ်။ ဇကားသ္စားထိုက္သူ တစ္ဦးလ်င္း ၅/ ၁၀- စသည္ျဖင့္ တစ္နပ္စာခြဲေပးရသည့္ စနစ္မဟုတ္ေခ်။ သက္ႀကီးရြယ္အို ကေလးငယ္ႏွင့္ နာမက်န္း ျဖစ္သူတို႔ကိုသာ ေငြေၾကးအသြင္ လက္ခံေစ၍ က်န္ဇကားသ္စာထိုက္သူတို႔အား စီးပြားေရး အလုပ္အကိုင္ ပညာေရး၊ လူမႈေရးအသြင္ျဖင့္ ထူေထာင္ေပးမႈသာ ျဖစ္၏။ ဇကားသ္လကၡံသူသည္လည္း မိမိကိုယ္တိုင္ အနာဂတ္တြင္ ဇကားသ္ ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမည္ ျဖစ္၏။ ဇကားသ္သည္ ေပးသူႏွင့္ လကၡံသူအားလုံး မုစ္လင္မ္ျဖစ္ရမည္။ က်န္အလွဴမ်ားကို မုစ္လင္မ္ မဟုတ္သူ လူသားတို႔အား မိမိအတိုင္းအတာအေလ်ာက္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္တာ စုေဆာင္းရရွိေငြ၊ ေရႊႏွင့္ေငြ၊ လယ္ယာထြက္ကုန္ႏွင့္ တိရစာၦန္စသည့္ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္း သဘာဝအေလ်ာက္ထုတ္ရမည့္ အခ်ိဳးအစားကို အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ အစၥလာမ္ပညာရွင္တို႔က အသီးသီး သတ္မွတ္ထားေလသည္။
جزاك الله خيرا
ReplyDelete