ကိယာမသ္ ရွင္ျပန္ထရမည့္ေန႔၏ လိုအပ္ခ်က္

ကိယာမသ္ ရွင္ျပန္ထရမည့္ေန႔၏ လိုအပ္ခ်က္ နိစၥထာဝရ ၿပီးျပည့္စုံေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္ရွင္ျမတ္သည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အာကာသကန္႔သတ္မႈတို႔မွ ကင္းလြတ္ေတာ္မူ၏။ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အတြက္ စတင္ျခင္းႏွင့္ အဆုံးသတ္ျခင္း စသည့္ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိ၊ အလႅာဟ္ထိုင္ေတာ္မူရာ ပလႅင္ႏွင့္ ေနေတာ္မူရာ ေနရာ ကန္႔သတ္ခ်က္လည္း မရွိေခ်။

အခ်ိန္ႏွင့္ အာကာသဟူသည္ ဖန္ဆင္းခံတို႔အတြက္သာျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းခံတိုင္းသည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အာကာသကို အေျခခံ၍ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ တစ္စကၠန္႔တြင္ မိုင္ေပါင္း (၁၈၆၀၀၀)မိုင္ ေျပးေသာ အလင္းေရာင္၏ သဘာဝ၊ တစ္စကၠန္႔တိုင္းတြင္ သန္းေပါင္း ၅၀ မွ်ေသာ ဆဲလ္မ်ား ပ်က္စီး၍ သန္းေပါင္း ၅၀ မွ်ေသာ ဆဲလ္သစ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနေသာ လူသား၏ ခႏၶာကိုယ္၏ သဘာဝတို႔သည္ပင္ မည္မွ် ဆန္းၾကယ္ေနသနည္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ လူ႔ဘဝ၏ အလြန္တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ အာကာသတန္ဖိုးကို ဆင္ျခင္ရာ၏။ ေသၿပီးေနာက္မွ ေနာင္တရလွ်င္ အခ်ိန္မမီေတာ့ေခ်။ တမလြန္ဘဝသည္ နိစၥထာဝရျဖစ္သည္။ ရုပ္ေလာကသည္ တမလြန္ႏွင့္စာလွ်င္ နာရီပိုင္းမွ်ေသာ ယာယီသဘာဝျဖစ္၏။

နိစၥထာဝရျဖစ္ေသာ တမလြန္မရွိက လူ႔ေလာကသည္ ဘာမွ်တန္ဖိုးရွိမည္ မဟုတ္ေခ်။ ရုပ္ေလာတြင္ မွန္ကန္သူ ျဖစ္ပါလ်က္ မတရားျပဳ ခံရသူမ်ား ရွိေန၏။ မွားယြင္းသူ ျဖစ္ပါလွ်က္ ထိုက္သင့္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ မခံရသူ၊ မတရားနည္းျဖင့္ လြတ္ေျမာက္သူ မ်ားစြာ ရွိေန၏။ ယာယီဘဝတြင္ ရွိေစေတာ့၊ သို႔ေသာ္ နိစၥထာဝရ ျဖစ္ေသာ တမလြန္အတြက္ ရွင္ျပန္ထမည့္ ေန႔ေတာ္ႀကီးသည္ လိုအပ္ေပ၏။ အလႅာဟ္၏ မွန္ကန္ေသာ တရားစီရင္မႈသည္ လိုအပ္လွေပသည္။

အလႅာဟ္သည္ လူသားတိုင္းကို ကမာၻႃဂိုဟ္၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေကာင္းဆုံး စြမ္းရည္မ်ားေပးကာ ေစလႊတ္ထားသည္ အေကာင္းအဆိုး ခြဲျခားႏိုင္ေသာ ဆင္ျခင္တုံတရား စြမ္းရည္ကိုေပးထားသည္။ စၾကဝဠာ ေလာကခပ္သိမ္းအား လူသား၏ အသုံးခ်ခံ ျဖစ္ေစ၏။ နဗီ တမန္ေတာ္မ်ားမွ တစ္ဆင့္ ဝဟီလမ္းညႊန္မ်ားေပးထား၏။ ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္း(ဘဝ) ကို မည္သည့္ လူသားသည္ ပို၍ ျမင့္မားေသာ အဆင့္ ဂ်ႏၷသ္သို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္း ရွိမရွိ စမ္းသပ္ျပသရန္ ျပဳထား၏။ လူသားတိုင္းသည္ မိမိ၏ ျပဳမူ ေျပာဆိုမႈ အားလုံးအတြက္ တာဝန္ရွိေပသည္။ အဏုျမဴမႈန္မွ်ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ေကာင္းမႈ၊ ဆိုးမႈအားလုံးကို အစားေပးျခင္း ခံၾကရေပမည္။