အလႅာဟ္သည္ လူသားကို ထင္ရွားျဖစ္ေပၚေစျခင္းမွာ ဒုကၡတရားမ်ားတြင္ ထားရန္မဟုတ္။ မိမိက်ဴးလြန္ေသာ ျပစ္မႈအတြက္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားေပးရန္ မဟုတ္ေပ။ မဟာကရုဏာေတာ္ ေပးရန္သာျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ ၁၁း၁၁၉)။ ထို႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္သည္ စၾကဝဠာေလာကခပ္သိမ္း၊ သက္ရွိသက္မဲ့ ခပ္သိမ္းတို႔ကို ဖန္ဆင္းထင္ရွား ျဖစ္ေပၚေစၿပီးေနာက္ သက္ဆိုင္ရာ ဖန္ဆင္းခံအသီးသီးတို႔၏ သဘာဝႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ လမ္းစဥ္မ်ားကို ခ်မွတ္၍ လမ္းညႊန္ဝဟီအမိန္႔ေတာ္ ေပးေလသည္။ အလႅာဟ္၏ အမိန္႔ေတာ္ကို နာခံ၍ ဘဝတည္ေဆာက္က လူသားသည္လည္း အလႅာဟ္၏ ကရုဏာေတာ္ အနႏၱကို မုခ်ခံစားရ၍ ဤရုပ္ေလာႏွင့္ တမလြန္ႏွစ္ဘဝလုံးတြင္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈကို ခံစားရေပမည္။
မုစ္လင္မ္တစ္ဦး၏ ပန္းတိုင္မွာ မိမိ၏ ရုပ္,ခႏၶာ ႏွစ္ပါးလုံး၌ ေၾကာက္ရြံ႔စိုးရိမ္ဖြယ္၊ ပူေဆြးဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ဒုကၡမ်ားမွ ကင္းေဝးေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈပင္ျဖစ္၏။ ထိုမွတစ္ဆင့္ မိမိ၏ မိသားစု ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္း အေဆာက္အအုံ တစ္ခုလုံးကို အလႅာဟ္လမ္းညႊန္ႏွင့္အညီ က်င့္သုံးေစျခင္းျဖင့္ ဤရုပ္ေလာက ကမာၻႀကီးအား အလႅာဟ္၏ ကရုဏာေတာ္အနႏၱ က်ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ ေလာက၏ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈကို အဆင့္ဆင့္ တည္ေဆာက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ သဘာဝမွာ ကမာၻ၏ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ အလႅာဟ္က ဖန္ဆင္းထားျခင္း ျဖစ္၏။ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ အရာခပ္သိမ္းတို႔မွာ လူသား၏ လက္ေအာက္ခံသာျဖစ္၏။ ကိုးကြယ္ရာမ်ား မဟုတ္။ လူသား၏ ဘဝကံၾကမၼာကို လႊမ္းမိုးခ်ယ္လွယ္ေသာ အရာမ်ားမဟုတ္။ အလႅာဟ့္ လမ္းညႊန္ႏွင့္အညီ သက္ဆိုင္ရာ သဘာဝတရားတို႔ကို စနစ္တက် အသုံးခ်က ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္္ျမင္ လုံၿခဳံေသာဘဝ တည္ေဆာက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ ၂း၃၀။ ၂း၃၄။ ၂၄း၅၅။ ၂၂း၄၁။ ၃၉း၇၄။) သို႔ေသာ္ ဤရုပ္ေလာက၏ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမွာ မတည္ၿမဲ၍ ယာယီသာျဖစ္၏။ ထာဝရၿပီးျပည့္စုံေသာ တမလြန္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ‘ဂ်ႏၷသ္’ရရွိေရးအတြက္ တည္ေဆာက္ရန္ အေျခခံအုတ္ျမစ္သာျဖစ္၏။ တစ္ဦးေကာင္း တစ္ေယာက္ေကာင္း မဟုတ္ဘဲ လူသားထုတစ္ရပ္လုံးအတြက္ ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တမလါန္ဘဝသည္ ထာဝရျဖစ္၏။ ပို၍ေကာင္းမြန္သည္။ ေသျခင္းတရားသည္ ထိုပို၍ ျမင့္ေသာ အဆင့္သို႔ပို႔ရန္ တံခါးဝသာ ျဖစ္သည္။ ဘဝ၏ အဆုံးပန္းတိုင္ မဟုတ္ေပ။ (ကုရ္အာန္ ၉၃း၄။ ၁၇း၁၈-၂၁)
No comments:
Post a Comment