အလႅာဟ္သည္ လူသားကို ဤဘဝႏွင့္ တမလြန္တို႔အတြက္ မဟာကရုဏာေတာ္ ေပးရန္သာ ဖန္ဆင္းထင္ရွားျဖစ္ေပၚေစျခင္း ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္၏ ဖန္ဆင္းမႈအားလုံးသည္ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာမ်ားသာ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အလႅာဟ္၏ ဝဟီလမ္းညႊန္မွတစ္ဆင့္ေပးေသာ သစၥာတရားမ်ားႏွင့္ က်င့္စဥ္တို႔ကို မနာခံ ဆန္႔က်င္ပါမူ ထိုဆန္႔က်င္မႈအတြက္ သဘာဝတရားအတြင္းမွ ဒုကၡအက်ိဳးအဆက္မ်ား သက္ေရာက္ေလေတာ့သည္။ ထိုဒုကၡတရားတို႔မွာ မိမိ၏လုပ္ရပ္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္၏။ ထိုဒုကၡတရားမ်ား ကင္းေဝး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရရန္ အလႅာဟ္က မည္သို႔ျပဳရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဝဟီလမ္းညႊန္ ေပးၿပီးျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ္သည္ မိမိ၏ ကရုဏာေတာ္မ်ားကို လူသားတို႔အျပည့္အဝခံစားႏိုင္ၾကရန္ မိမိခ်ေပးထားေသာ ဝဟီလမ္းညႊန္အတိုင္း လူသားတို႔ကို အီဘာဒတ္ျပဳ ဘဝတည္ေဆာက္ေစသည္။ အိဘာဒတ္ ဟူသည္ အလႅာဟ္ကို ဝတ္ျပဳရွိခိုးမႈ၊ ဆုေတာင္းမႈ သက္သက္ကိုသာ ေခၚဆိုသည္ မဟုတ္ဘဲ မိမိ၏ ဘဝတစ္ေလ်ာက္လုံး ေသသည့္တိုင္ အလႅာဟ္အား မိမိ၏ အရွင္သခင္အျဖစ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ အလႅာဟ္၏ (အဘ္ဒ္) ကၽြန္တစ္ဦးအျဖစ္ အလႅာဟ္၏ ဝဟီလမ္းညႊန္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို ေခၚသည္။
“စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ဂ်င္န္မ်ားႏွင့္ လူသားတို႔အား ငါအရွင္ျမတ္အား အီဘာဒတ္ျပဳရန္ (အလႅာဟ္၏ ကၽြန္အျဖစ္ နာခံဘဝတည္ေဆာက္ရန္) သာလ်င္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏” (ကု၇္အာန္ ၅၁း၅၆)
မုစ္လင္မ္ (အလႅာဟ္ကို နာခံသူ) တစ္ဦးသည္ သကၠဝါတရား အၿမဲထားရ၏။ သကၠဝါဟူသည္ မိမိ၏ အရွင္သခင္ အလႅာဟ္အား သိစိတ္ အၿမဲမျပတ္ထားလ်က္ အလႅာဟ္ မႏွစ္ၿမိ့ဳေသာ မေကာင္းမႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ေကာင္းမႈမ်ားကို တည္ေဆာက္ျခင္းကို ေခၚသည္။ အလႅာဟ္သိစိတ္ (သကၠဝါတရား) ထားသူတစ္ဦးအဖို႔ မည္သည့္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ မည္သည့္အခြင့္အေရး ရေစကာမူ အၾကြင္းမဲ့ သိေတာ္မူေသာ၊ အၾကြင္းမဲ့ ျမင္ေတာ္မူေသာ၊ အၾကြင္းမဲ့ ၾကားေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္ကို ဆင္ျခင္ေန၍ မည္သည့္ မတရားမႈ၊ ျပစ္မႈကိုမွ် ျပဳလုပ္မည္ မဟုတ္ေခ်။ မည္သည့္အရာကိုမွ် ေၾကာက္ရြံ႔မည္ မဟုတ္ဘဲ အလႅာဟ္၏ မႏွစ္ၿမိ့ဳမႈကိုသာ အေၾကာက္ရြ႔ံဆုံး ျဖစ္ေပမည္။ အလႅာဟ္ထံေတာ္တြင္ စစ္ေဆးခံရမည္ကိုသာ အထူးေၾကာက္ရြ႔ံေပမည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အီဘာဒတ္ဟူသည္ အခ်ိန္ ကန္႔သတ္ခ်က္ျဖင့္ ျပဳရေသာ က်င့္စဥ္မဟုတ္ဘဲ မိမိအသက္ရွင္စဥ္ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး မိမိအားရွိသမွ် အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္အားလုံးကို အလႅာဟ္၏ လမ္းညႊန္ႏွင့္အညီ သုံးစြဲ၍ လိုအပ္ပါက အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္၍ အလႅာဟ္၏ ႏွစ္ၿမိ့ဳမႈကို ဂ်ီဟာဒ္သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း ရွာႀကံျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆရာတစ္ဦးသည္ ပည့္တစ္ဦးအား ‘ေရယူေပးပါ’ဟု ညႊန္ၾကားေသာအခါ တပည့္သည္ ေရကို သြားမယူဘဲ ‘ေရယူေပးပါ’ ဟူေသာ အမိန္႔ကိုႏႈတ္မွ အဆက္မျပတ္ ရြတ္ဆိုေနလ်င္ မည္မွ်လြဲမွားေသာ အမႈကိုျပဳေနေသာ တပည့္ေပနည္း။ ထို႔အတူ အလႅာဟ္က လူသားတို႔အား ဘဝတည္ေဆာက္မႈ က်င့္စဥ္အျဖစ္ ကုရ္အာန္ကို ေနာက္ဆုံး ဝဟီလမ္းညႊန္အျဖစ္ခ်ေပးသည္ကို မုစ္လင္မ္တစ္ဦးက နားလည္းေအာင္ ႀကိဳးစား၍ လိုက္နာက်င့္သုံးမႈ မရွိဘဲ ရြတ္ဖတ္ရုံ သက္သက္သာ ျပဳေနပါက မွန္ကန္ၿပီးျပည့္စုံေသာ အီဘာဒတ္ျပဳသည္ မမည္ေခ်။
အစၥလာမ္တြင္ လူသားတစ္ဦးသည္ မိမိ၏ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အလႅာဟ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ထားရွိရမည့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား၊ ဖန္ဆင္းခံ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ ထားရွိရမည့္တာဝန္ဝတၱရားမ်ားရွိေပသည္။ စင္စစ္ အလႅာဟ္သည္ နိစၥထာဝရ ၿပီးျပည့္စုံေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ျဖစ္ေပရာ လူသားထံမွ မည္သည့္အရာမွ် မလိုေခ်။ လူသား၏ ႀကိဳးပမ္းမႈသည္ ထိုလူသား၏ ေအာင္ျမင္မႈအက်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္ေပသည္။ အလႅာဟ္သည္ လူသား၏ ဘဝတစ္ခုလုံးကို အီဘာဒတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္အျပင္ အခ်ိန္၊ ပုံစံသတ္မွတ္ခ်က္တို႔ျဖင့္ မျပဳမေနရ တာဝန္မ်ားကိုလည္း သတ္မွတ္ထား၏။
အစၥလာမ္တြင္ နိစၥထာဝရ ၿပီးျပည့္စုံေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အား ယုံၾကည္မႈအေပၚ အေျခခံ၍ အဓိက မျပဳမေနရ က်င့္စဥ္ (၄) ရပ္ သတ္မွတ္ထား၏။
(၁) ဆြလာသ္- တစ္ေန႔လွ်င္ ၅ႀကိမ္ သတ္မွတ္ခ်ိန္၌ သတ္မွတ္ပုံစံျဖင့္ ဝတ္ျပဳမႈ။
(၂) ဇကားသ္- တစ္ႏွစ္အတြင္း စုေဆာင္းရေငြႏွင့္ စည္းစိမ္မွ အခ်ိဳးက်ကို ကုရ္အာန္က သတ္မွတ္သူတို႔အတြက္ ေပးေဆာင္ ေထာက္ပ့ံျခင္း။
(၃) ဆီြယာမ္- ႏွစ္စဥ္ (ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ စတင္က်ေရာက္သည့္) လျမတ္ ရမ္သြာန္ တစ္လလုံး အရုဏ္ဦးမွ ေနဝင္သည္ထိ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ျခင္း။
(၄) ဟဂ်္- ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူတို႔ မကၠာရွိ ကမာၻဦး ကအ္ဘဟ္ေက်ာင္းေတာ္သို႔သြားေရာက္၍ ဟဂ်္က်င့္စဥ္ ျပဳျခင္းတို႔ျဖစ္ၿပီး ေဖာ္ျပပါ က်င့္စဥ္တို႔ကို အခ်ိန္မွန္မျပဳမေနရ တာဝန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ရျခင္းမွာ လူသားတိုင္း မိမိတို႔ ဘဝတစ္ေလ်ာက္လုံးတြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္၊ ႏွလုံးတို႔ျဖင့္ ၂၄နာရီ ပတ္လုံး က်င့္ႀကံရမည့္ ႀကီးက်ယ္ေသာ အီဘာဒတ္ကို ေဆာင္ရြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေလ့က်င့္ျခင္း၊ အားအင္ျဖည့္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။
သို႔ျဖင့္ လူ႔အေဆာက္အအုံတစ္ခုလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ လုံၿခဳံ၍ ေအာင္ျမင္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈရေရးမွာ တစ္ဦးေကာင္း ေဆာင္ရြက္၍ မရေခ်။ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မ်ားကို စုေပါင္းကာကြယ္တားဆီး၍ ေကာင္းမႈမ်ားကိုလည္း စုေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရေပမည္။ အစၥလာမ္တြင္ ေဖာ္ျပပါ က်င့္စဥ္မ်ားကို ဂ်မာအတ္ေခၚ စုေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈျဖင့္ ျပဳရန္ လမ္းညႊန္ထား၏။
No comments:
Post a Comment