လက္ေဗြတို႔က ျပေသာ သက္ေသလကၡဏာမ်ား

လက္ေဗြတို႔က ျပေသာ သက္ေသလကၡဏာမ်ား လူသားတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လက္ေဗြမ်ား မတူၾကေခ်။ ဤအခ်က္ကို ၁၈၈၄ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္၌ စတင္သိခဲ့ၾက၍ လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ အျခားကိစၥမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စတင္အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေက်ာ္ကမွ လူသားတို႔ စတင္သိခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖန္ဆင္းရွင္ အလႅာဟ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၄၀၀)ေက်ာ္က ကုရ္အာန္တြင္း၌ သက္ေသလကၡဏာအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားရင္း ဖန္ဆင္းရွင္ အလႅာဟ္ရွိေၾကာင္း၊ လူသားတို႔သည္ ေသၿပီးေနာက္ အလႅာဟ္ထံသို႔သာ ျပန္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရွင္ျပန္ထၾကရမည့္ေန႔တြင္ အစစ္ေဆးခံၾကရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးထားေတာ္မူေလသည္။

“ငါအရွင္ျမတ္သည္ ကိယာမသ္ ရွင္ျပန္ထၾကရမည့္ ေန႔ေတာ္ႀကီးကို သက္ေသထူ က်ိန္ဆိုေတာ္မူသည္။ ထို႔ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ (လူသား၏ မိမိအျပစ္အတြက္ မိမိကိုယ္ကို) လြန္စြာ ျပစ္တင္ ဆုံးမတတ္ေသာ နဖ္စ္ဝိညာဥ္ (နဖ္စ္ေလာင္ဝါမဟ္) ကိုလည္း သက္ေသထူ က်ိန္ဆုိေတာ္မူ၏။ အလႅာဟ္သည္ (လူသားကို ျပန္လည္ရွင္ထေစ၍) ၄င္း၏ အရုိးမ်ားကို စုေပါင္းေတာ္မူႏိုင္မည္ မဟုတ္ဟု လူသားသည္ ထင္ေလသေလာ့” (ကုရ္အာန္ ၇၅း၁၃)

“အဘယ့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါသနည္း၊ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထိုလူသား၏ လက္ထိပ္မ်ား ကိုပင္လွ်င္ မူလအေျခအေနအတိုင္း ပင္လွ်င္ျပန္၍ ျပဳျပင္ ဖန္ဆင္းထင္ရွား ျဖစ္ေပၚေစရန္ တတ္စြမ္းႏိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ စင္စစ္ လူသားသည္ မိမိေရွ့ အနာဂတ္ကာလ၌ ျဖစ္အ့ံေသာ ကိယာမသ္ ရွင္ျပန္ထမည့္ေန႔ကို မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲ ျငင္းပယ္လို၏” (ကုရ္အာန္ ၇၅း၄-၅)

အထက္ပါ အာယာသ္ (၇၅း၄)တြင္ (ဗနားနဟူ) လူသား၏ လက္ထိပ္ကေလးမ်ားကိုပင္ မူလ အေျခအေနအတိုင္း ျပန္ဖန္ဆင္းမည္ ဟူ၍ လက္ထိပ္ကေလးမ်ား၏ ထူးျခားမႈကို အလႅာဟ္က လူသားတို႔အား အသိေပးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ လူသားကို ေျမမွတစ္ဆင့္ သုက္ႏွင့္မမ်ိဳးဥ၊ တြယ္ကပ္ေသာအရာ၊ ဝါးထားေသာအသြင္ အသားတုံး၊ အရိုးႏွင့္ ၾကြက္သား စသည့္ ထူးဆန္းေသာ အဆင့္ဆင့္တို႔မွ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့ေသာ အလႅာဟ္သည္ လူသားေသၿပီး ေျမျဖစ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ေနရာကို ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္ရွင္ျပန္ထေစေတာ္မူမည္သာ ျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ ၂၃း၁၄)

လူသားႏွင့္ ေသာဝ္ဟီဒ္

လူသား၏ ေမြးဖြားျခင္းကို ျပန္လည္ ဆန္းစစ္လွ်င္ ကလလေရၾကည္၏ အနည္းငယ္ေသာ ပမာဏႏွင့္ မမ်ိဳးဥတို႔ ေပါင္းစပ္ေအာင္ျမင္ျခင္းျဖင့္ အ့ံဖြယ္ ေမြးဖြားျခင္း စတင္ခဲ့သည္။ ေဆးပညာအရ အလြန္ ရွည္လ်ား ဆန္းက်ယ္၍ အလြန္ စနစ္က်ေသာ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္သည္။ ကလလေရၾကည္မွ သုက္ပိုးႏွင့္ မမ်ိဳးဥ ေပါင္းစပ္ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ထိုေပါင္းစပ္ေအာင္သည့္ ေမထုန္ ဆဲလ္ေလးသည္ (သစ္ေစ့ အပင္ေပါက္ရန္ ေျမတြင္ စိုက္သလို) မိခင္၏ သားအိမ္တြင္ စိုက္ျခင္း၊ သားအိမ္မွ အစာေရစာမ်ား ရယူ၍ အဆင့္ဆင့္ ႀကီးထြား ဖြ႔႔ံၿဖိဳးလာျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ သက္မဲ့ ထိုသေႏၶသားေလးသည္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ဘာမွ် မသိဘဲ သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္ဇယားအရသာလွ်င္ ဖြ႔ံၿဖိဳးျပည့္စုံႀကီးထြားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အသက္၊ စိတ္၊ ရူဟ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ စသည္တို႔ကို လကၡံႏိုင္ေသာ အဆင့္တြင္ သက္မဲ့အရာေလးသည္ ထူးဆန္းေသာ သက္ရွိအသြင္ ေျပာင္းခဲ့ေပေတာ့သည္။

စင္စစ္ ထိုသက္မဲ့ သေႏၶသားေလးသည္ ျပင္ပသို႔ ထြက္ခ်င္တိုင္း ထြက္၍မရ၊ သို႔ေသာ္ သတ္မွတ္ခ်ိန္ေရာက္၍ ရုပ္ႏွင့္ အသက္တြဲ၍ ထြက္လာျပန္ေသာအခါ ရုပ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း အားလုံးတို႔သည္ မည္သည့္စက္မွ် မယွဥ္ႏိုင္သည့္ ဆန္းၾကယ္မႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ မိခင္၏ ႏို႔ရည္သည္လည္း ရင္ေသြးေမြးၿပီးမွသာ မိခင္၏ သားျမတ္မွ ထြက္ေလသည္။ ရင္ေသြး၏ ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုေလးမ်ားႏွင့္ ေနေတာ္ ျဖစ္သည္။ ႏူးညံ့ေသာ ရင္ေသြးငယ္ကို နာက်င္ေစမႈမရွိ အားလုံး ဆန္းက်ယ္စြာ စနစ္တက် ရွိေန၏။

လူသား၏ ရုပ္ခႏၶာသည္ အသက္မရွိက ေျမသာ ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္ထံေတာ္မွ ရူဟ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ ရၿပီးေနာက္ စြမ္းအင္ ေပါင္းမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ ရုပ္ခႏၶာသက္ရွိ ျဖစ္လာသည္။ က်န္ဖန္ဆင္းခံတို႔ထက္ သာလြန္ေသာ စြမ္းရည္မ်ားျဖင့္ က်န္သက္ရွိသက္မဲ့တို႔ိကု စိုးမိုးသူ ျဖစ္လာသည္။ အသက္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ကို လူသားကိုယ္တိုင္လည္း တိက်စြာမသိ၊ မည္သည့္ ေဆးသိပၸံ ဇီဝေဗဒ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ရူပေဗဒႏွင့္ သခ်ာၤတို႔ကမွ်လည္း တိက်စြာ ရွင္းမျပႏိုင္၊ စင္စစ္ အလြန္အ့ံဖြယ္ ဆန္းၾကယ္ေသာ လူသား ျဖစ္ေပၚလာမႈ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဖန္ဆင္းရွင္ အလႅာဟ္၏ မဟာကရုဏာေတာ္ စီမံကိန္းႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အလႅာဟ္၏ လက္ရာေတာ္ သက္ေသလကၡဏာမ်ားကို ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္ တကား။

“မုဧကန္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ လူသားကို ေျမ၏ အဆီအႏွစ္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏။ ငါအရွႈ္ျမတ္သည္ ၄င္းအား ကလလေရၾကည္၏ အနည္းငယ္ေသာ ပမာဏအျဖစ္ လုံၿခဳံေသာ ေနရာတစ္ခု (သားအိမ္)၌ ထားေတာ္မူခဲ့၏” (ကုရ္အာန္ ၂၃း၁၂-၁၃)

“သတ္မွတ္ၿပီးျဖစ္ေသာ အခ်ိန္ကာလတိုင္ေအာင္ (ထိုလုံၿခဳံေသာေနရာ၌ ထားေတာ္မူခဲ့သည္) ဤသို႔ (လူသားကို ဖန္ဆင္းမႈ သဘာဝကို) ငါအရွင္ျမတ္ စနစ္တက် စီမံျပ႒ာန္း သတ္မွတ္ေတာ္မူခဲ့ေပရာ အဘယ္မွ်ေကာင္းျမတ္ေသာ စီမံျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူပါသနည္း” (ကုရ္အာန္ ၇၇း၂၃-၂၄)

“ထို႔ေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္း ကလလေရၾကည္၏ အနည္းငယ္ေသာ ပမာဏမွ တြယ္ကပ္ေနေသာ အရာအျဖစ္ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းတြယ္ကပ္ေနေသာ အရာကို သြားျဖင့္ဝါးထားေသာ သ႑ာန္ အသားတုံးအျဖစ္ ဖန္ဆင္းျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ တစ္ဖန္ ယင္း ဝါးထားေသာ သ႑ာန္ အသားတုံးမွ အရုိးမ်ားအျဖစ္ ဖန္ဆင္းျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းအရုိးမ်ားကို အသားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ျမန္းေပးေတာ္မူခဲ့သည္၊ ထို႔ေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းကို အျခားဖန္ဆင္းခံ အရာတစ္ခုအသြင္ ျဖစ္ေပၚလာေစေတာ္မူခဲ့၏” (ကုရ္အာန္ ၂၃း၁၄)

“ထို႔ေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၄င္းအား ဖန္ဆင္းခံရသည့္ သဘာဝႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေနထားက်စြာ ျပဳလုပ္ေတာ္မူ၍ ၄င္း၏ (ရုပ္ခႏၶာအတြင္း)၌ မိမိထံေတာ္မွ ‘ရူဟ္’ကို မႈတ္သြင္းေတာ္မူခဲ့၏။ ထို႔ျပင္ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အဖို႔၊ ၾကားျခင္း၊ ျမင္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ႏွလုံးမ်ား (စိတ္ႏွင့္ခံစားမႈမ်ား)ကို ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့သည္……” (ကုရ္အာန္ ၃၂း၉)

“ထိုမွတစ္ပါး နဖ္စ္ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုနဖ္စ္ကို (ဖန္ဆင္းခံရသည့္ သဘာဝႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ) စုံလင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူေသာ (အလႅာဟ္) အရွင္ျမတ္ကို သက္ေသထူေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ အရွင္ျမတ္သည္ နဖ္စ္ဝိညာဥ္၏ စိတ္တြင္းဝယ္ ထိုနဖ္စ္၏ ျပစ္မႈ၏ အသိႏွင့္ ေကာင္းမႈ၏ အသိ (ဆင္ျခင္တုံတရား)ကို ထည့္သြင္း ေပးသနားေတာ္မူခဲ့သည္” (ကုရ္အာန္ ၉၁း၇-၈)

“အသင္တို႔သည္ သက္မဲ့မ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ၾကရာ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အား သက္ရွိဘဝသို႔ ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူ၏” (ကုရ္အာန္၂း၂၈)