လူ႔ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး(၁၀)

ဗ်ာဒိတ္က်မ္းအလြန္ လူေရးက်မ္းမူဝါဒမ်ား။

တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ထံသုိ႔ တုနိႈင္းမဲ့ကိုးကြယ္ရာ အရွင္ထံမွ လူသားတစ္ရပ္လံုးအတြက္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို ခ် ေပးခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကိုသိရန္မွာ မြတ္စလင္(မ္)မ်ား အ တြက္ အဓိ က အေရးၾကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ကုရ္အာန္မတိုင္မီ ရိွခဲ့ၾကေသာေရွး က်မ္းဂန္ရမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ထံသုိ႔ လမ္းညႊန္ခ်က္က်မ္းမ်ားကို ယူလာၾကေသာ လူသားတ မန္ေတာ္မ်ားအား မည္ သို႔မည္ပံု ေစာဒကမ်ားတက္ျခင္း၊ ေမးခြန္းမ်ားေမးျခင္းမ်ားကို ေျမာက္ ျမားစြာ ကုရ္အာန္တြင္ ျပန္လည္၍အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေပ သည္။

ေဖာ္ျပပါ ေရွးလူသားမ်ားထံ ခ်ေပးခဲ့ေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္မ်ားမွာလည္း လူသားတစ္ ရပ္လံုးအတြက္ လိုက္နာက်င့္ သံုးရာ၌ အလြယ္ကူဆံုးနည္းလမ္းမ်ားကို ေပးထားေသာ လမ္းညႊန္မႈ က်မ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ယခင္မူလ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း မ်ားနွင့္ ယေန႔ရိွေနေသာ က်မ္း ျမတ္ကုရ္အာန္မွာလည္း အေျခခံအားျဖင့္ တူညီေသာဥပေဒမ်ားျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ေရွးက်မ္းရမ်ားသည္ လြယ္ကူရွင္းလင္းေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းပါ ဥပေဒမ်ားကိုပင္ လိုက္နာက်င့္သံုးလိုစိတ္ မရိွေသာေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာေစာဒက ေမးခြန္းမ်ားအားျဖင့္ ခက္ ခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရိွရန္ ဖန္တီးခဲ့ သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။

ထုိအေၾကာင္းႏွင္႔ စပ္လွ်င္း၍ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ပါ ”ႏြြားမတစ္ေကာင္က႑”ကို ေလ့ လာျခင္းျဖင္႔ သိရွိႏွဳိင္သည္။

ထိုက႑တြင္ တမန္ေတာ္မူဆာက ၄င္း၏ အမိ်ဳးသားမ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္က်မ္းကို တု နိႈင္းမဲ့ကိုးကြယ္ရာအရွင္ ထံ မွ လက္ခံယူရန္အတြက္ ရက္ေပါင္း(၄ဝ)တိတိ မိမိ၏အမိ်ဳးသား မ်ားနွင့္ ခဲြခြါ၍ သတင္းသံုးခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္မူဆာ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာေသာအခါ သူ၏အမိ်ဳးသားမ်ားသည္ ႏြားကိုးကြယ္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားနွင့္ အ တူ ႏြားကိုးကြယ္ေသာ အ ယူဝါဒအတြင္းသို႔့ ေရာက္ရိွခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ေနာက္ပုိင္း တမန္ေတာ္မူဆာ၏ ျပန္လည္ဆံုးမ မႈျဖင့္ ၄င္း၏အမိ်ဳးသားမ်ားက တုနိႈင္းမဲ့ကိုးကြယ္ရာအရွင္ထံ အမွားဝန္ခံခဲ့ၾကသည္။ ထို အခါ တုနိႈင္းမဲ့ကိုးကြယ္ ရာ အရွင္က၄င္းတို႔အား ႏြြားမတစ္ေကာင္ကို လီွးျဖတ္ရန္ အမိန္႔ေပး ခဲ့သည္။

အကယ္၍ တမန္ေတာ္မူဆာ၏ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အမိန္႔ပညတ္ခ်က္ကုိ မဆိုင္းမတြဘဲ ႏြားမတစ္ ေကာင္ကိုသာလီွး ျဖတ္လိုက္မည္ဆိုပါက ၄င္းတို႔အဖို႔မည္သည့္ ခက္ခဲမႈမွ် မရိွဘဲ ဖန္ဆင္းရွင္၏အမိန္႔ကို ေက်ပြန္ သူမ်ား ျဖစ္ေပမည္။ ထုိသုိ႔ မဟုတ္ဘဲ ၄င္း တို႔သည္ ႏြြားမ၏အရြယ္အစား၊ ႏြားမ၏ အေရာင္အဆင္း၊ လယ္ထြန္ ျခင္း၊ ေရငင္ျခင္း ျပဳ ျပီးေသာ ႏြြားမ သုိ႔မ ဟုတ္ လည္ကုပ္တြင္ တံပိုးတင္ျခင္း မရိွေသးေသာ ႏြားမဟူေသာ ေမး ခြန္းမ်ားေၾကာင့္ ၄င္းတို႔၏ အေပၚသို႔ လြယ္လင့္တကူ ႏြားမတစ္ေကာင္ကိုလီွး ျဖတ္ရန္အ မိန္႔မွ အစြန္းအေျပာက္ ကင္း ေသာ၊ မၾကီးလြန္းမငယ္လြန္းေသာ၊ ေတာက္ပ ေသာ၊ အဝါေရာင္ အဆင္းရိွေသာ၊ လယ္ထြန္ယက္ျခင္းနွင့္ ေရငင္ရာတြင္ အသံုးမျပဳရ ေသးေသာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ႏြားမတစ္ေကာင္ အျဖစ္ ဖန္ဆင္းရွင္က၄င္း တို႔အဖို႔ သတ္မွတ္ျပဌာန္းခဲ့သည္။

ထိုကဲ့သို႔ဖန္ဆင္းရွင္၏ လြယ္ကူေသာအမိန့္ပညတ္ခ်က္မ်ားကို ခက္ခဲေသာပညတ္ခ်က္ မ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွရန္ ျပဳမူၾကေသာ ေရွးက်မ္းဂန္ရမ်ားနည္းတူမျဖစ္ရေလေအာင္လူ သား တစ္ ရပ္လံုးဆင္ျခင္နိုင္ရန္အတြက္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္၏ မ်က္ႏွာစာတြင္ ”ႏြြားမ တစ္ေကာင္က႑”ကို ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။



ေရွးက်မ္းရေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ တပည့္ေနာက္လိုက္မ်ား။

က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ေဆာင္ရန္နွင့္ေရွာင္ရန္ကိစၥရပ္မ်ားကို လမ္းညႊန္ရာ၌ေရွးလူသား မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ေရွး က်မ္းရမ်ား၏ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေဖၚ ျပ၍ လမ္း ညႊန္ထားေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေဖၚျပ ခ်က္မ်ားအနက္မွ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲထိန္ခ်န္၍ ဗ်ာဒိတ္ က်မ္းဂန္ကုိ ေနာက္ေက်ာတြင္ထားျပီး မိမိတုိ႔၏ ရုိးရာယဥ္ေက်းမွဳမ်ားကုိ ေရွ႕တမ္း တင္ေသာ ေရွး က်မ္းရဆရာေတာ္ ပုပ္ရဟန္းၾကီးမ်ားအေၾကာင္းကုိ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ (၂း၁၀၉၊၁၇၄၊၂၂၁။ ၃း၁၈၇။ ၅း၄၄၊၄၇၊၆၁။) တုိ႔တြင္ေဖၚ ျပထားေပသည္။

ထို ေခါင္းေဆာင္တုိ႔သည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ႏွင္႔ ဆန္႔က်င္ေသာ မိမိတို႔၏လက္မ်ားျဖင္႔ ေရး သားထားသည္႔ လူ႔အ ေတြးအေခၚ လူေရးက်မ္းမူဝါဒမ်ားအားျဖင့္ လူေရးက်မ္းတတ္ တ ပည့္သား ေျမး ပညာရွင္မ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ေမြး ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ေအာက္ေဖၚျပပါ ဗ်ာဒိတ္ ကို ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ သိရိွနိွုင္ေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၂း၇၉တြင္- -

(ထိုသူတို႔အဖုိ႔ ပ်က္စ္ီးျခင္းသည္ရိွေနေပျပီ၊ ၄င္းတို႔သည္ မိမိတို႔၏လက္မ်ားျဖင့္စာအုပ္မ်ား ကို ေရးသားၾက၏။ ထို႔ ေနာက္ ေစ်းေပါေပါျဖင္႔ ကုိယ္က်ိဳးရွာရန္ အလွိဳ႕ငွာ ဤသည္ အလႅာဟ့္ထံမွ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုၾကေသးသည္။ ၄င္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၄င္းတုိ႔ ၏ လက္မ်ားျဖင့္ ေရးသားထားေသာ အယူဝါဒမ်ားသည္လည္းေကာင္း ၄င္းတို႔ ၏စု ေဆာင္း ထားေသာအရာမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ပ်က္စီးၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။)

ထိုဗ်ာဒိတ္သည္ ေရွးက်မ္းဂန္မ်ားျဖစ္ေသာ ဓမၼေဟာင္းသည္လည္းေကာင္း ဓမၼသစ္သည္္ လည္းေကာင္း ေရွးအ ထက္ေက်ာ္ကာလက ရွိႏွင္႔ခ႔ဲျပီးေသာ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ဗ်ာဒိတ္မူရင္း က်မ္းမ်ား သည္လည္းေကာင္း လူတုိ႔၏လက္ရာ မ်ားစြာ စြက္ဖက္ထားေသာ လူေရးက်မ္း မ်ားအျဖစ္သို႔ လံုးဝဥႆံုေရာက္ရိွခဲ့ရေၾကာင္းကို ေဖၚျပထားျခင္းတစ္ ရပ္ ျဖစ္သည္။ထုိျဖစ္ ရပ္မ်ားကုိ ဆင္ျခင္ လွ်က္ လူသားတစ္ရပ္လံုးအဖုိ႔ ထုိက႔ဲသုိ႔အမွားမ်ိဳးမွ ကင္းေ၀းႏွဳိင္ရန္ မီးေမာင္း ထိုးျပထားေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္ျဖစ္သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ မူရင္းတိုင္းသည္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဖန္ဆင္း ရွင္ကိုသာ ကိုးကြယ္ရမည္ ဟူေသာ မူဝါဒလမ္းစဥ္ကိုသာ ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာ တြင္ ေရွး က်မ္းရမ်ားအနက္ ဂ်ဴးမ်ားသည္ လူသား တမန္ေတာ္ (အိုဇိုက္)အား ဖန္ဆင္းရွင္ ၏သားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ယာန္မ်ားက (ေယရႈ)အား ဖန္ဆင္းရွင္၏ သားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ထုိ နည္းတူစြာ အျခားအျခားေသာ ေရွးက်မ္းရမ်ားသည္လည္း မိမိတုိ႔၏တ မန္ေတာ္မ်ား ကုိ ကုိးကြယ္လွ်က္ရွိၾကျပီး မိမိတုိ႔၏မူရင္းဗ်ာဒိတ္အယူ၀ါဒမ်ားႏွင္႔ဆန္႔က်င္ ၍ လက္ခံယံုၾကည္ ခဲ့ၾက ေၾကာင္း ကုရ္ အာန္ ၉း၃ဝတြင္ ေဖၚျပ ထားသည္။

ထိုကဲ့သုိ႔ မွန္ကန္ေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမ်ား၏ အယူ၀ါဒမွ မွားယြင္းေသာလူသားအေတြးအ ေခၚ လူေရးက်မ္းမ်ား၏ အယူ၀ါဒမ်ားသို႔ တစ္ျဖစ္လည္း ေရာက္ရိွသြားရေသာ အေၾကာင္း ရင္းမွာ ေရွးက်မ္းရ ဆရာေတာ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး မ်ား၏ လက္ခ်က္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထိုပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးမ်ားသည္ ၄င္းတို႔၏ မွားယြင္းေသာ လူေရးက်မ္းမူဝါဒမ်ားကို လူ သားတစ္ရပ္လံုးအတြင္း ထာဝ ရရွင္သန္နိွုင္ေရးအတြက္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္မတတ္ေသာ လူ ေရးက်မ္း တတ္ပညာရွင္မ်ားကုိ မည္က႔ဲသုိ႔ေမြးထုတ္ခဲ့ပုံ ကုိ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၂း၇၈တြင္ -ေဖၚျပထားသည္။

(၄င္းတို႔သည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ကို မတတ္ေသာ ပညာမဲ့လူ႔ဘာလမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ၄င္းတို႔တတ္သိနားလည္ ၾကသည္မွာ သူေျပာငါေျပာ ေကာလဟလမ်ားသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ အတြက္ ေၾကာင့္၄င္းတုိ႔ျပဳလုပ္လိုပါက ဘယ္အဆို ကျပဳုလုပ္ခြင့္ရိွသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း ၄င္းတုိ႔မျပဳလုပ္လိုပါက ဘယ္အဆိုက ျပဳလုပ္ခြင့္မရိွ ဟူ၍လည္းေကာင္း မွန္ဆရမ္းဆ၍ ျပဳလုပ္သူမ်ား သာ ျဖစ္ၾကသည္။) ဟု ေဖၚျပထားသည္။

ထုိဗ်ာဒိတ္သည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ကုိ မတတ္ဘဲမိမိတုိ႔၏ ေက်ာင္းေတာ္၀ါဒမ်ား မိမိတုိ႔၏ ဂုိဏ္းဂန၀ါဒမ်ား သူေျပာ ငါေျပာေကာလဟဠမ်ားကုိသာ တတ္သိနားလည္ေသာ လူေရး က်မ္းတတ္ ပညာရွင္အမည္ခံသာသနာပိုင္ ဆရာ သခင္ပုပ္ရဟန္းမ်ားကုိ ဆရာမတင္မိေစ ရန္ သတိေပးလမ္းညႊန္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ထုိေဖၚျပပါ ကုရ္အာန္၏ လမ္းညႊန္ ခ်က္ကုိမွတ္ ေက်ာက္စံထား၍ မိမိတုိ႔ ၏ သာသနာအတြင္းမွ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း မတတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားကုိ ဖယ္ ရွားပစ္ရန္ တာ၀န္တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ သတိေပးနွဳိးေဆာ္ခ်က္ တစ္ ရပ္လည္းျဖစ္သည္။

ဘာသာ သာသနာတိုင္း၌ မိမိတို႔၏ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္မ်ားသည္သာလွ်င္ Supreme Law အေျခခံ ဥပေဒျဖစ္သည္။ မိမိတို႔၏ ဘာသာသာသနာကို ဦးေဆာင္ေသာေခါင္းေဆာင္ တိုင္းသည္၊ မိမိတို႔၏ ဘာသာသာသနာ၏ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ဂန္ကို တတ္သိနားလည္ရမည္မွာ တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဘာသာသာသနာကို ဦးေဆာင္ေသာ ေခါင္း ေဆာင္ မ်ားသည္ ဘာ သာသာသနာ၏ အႏွစ္သာရျဖစ္ေသာ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ကို မတတ္ဘဲ အျခားမူဝါဒ လမ္းစဥ္ မ်ား၊ အျခားလူေရးက်မ္းမ်ား၊ လူေရးဝါဒမ်ားကိုမည္မွွ်ပင္ တစ္ဖက္ ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ထား ေစကာမူ ပညာမဲ့ လူ႕ဘာလမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထုိပညာမ႔ဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ဆရာတင္မိပါက ႏွစ္ဘ၀စလုံး ဆုံးရွဳံးၾကရမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ထုိဗ်ာဒိတ္က သတိေပးႏွဳိးေဆာ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အတြက္ေၾကာင္႔က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ စၾက၀ဠာဆုိင္ရာခပ္သိမ္းကုန္ေသာလူသား တစ္ရပ္လုံးအတြက္ ေနာက္ဆုံးက်မ္း ျဖစ္သည္ႏွင္႔အညီ ထုိက်မ္းပါဗ်ာဒိတ္မ်ားကုိ ၏၊ သည္၊မလြဲ တည္ျမဲေနရန္အတြက္ ဖန္ဆင္းရွင္ ကုိယ္တုိင္ ထိမ္းသိမ္းထားမည္ျဖစ္သည္ (၁၅း၁၀။၅၆း၇၈၊၈၁)။ ထုိက်မ္းသည္အရာခပ္သိမ္းတုိ႔၏ ရွင္းလင္းခ်က္ ျဖစ္သည္(၁၆း၈၉) ႏွင္႔အညီ (ေပၚေပါက္ ျပီးျဖစ္ေသာ၊ ေပၚေပါက္လွ်က္ရွိေနေသာ၊ ေပၚေပါက္ေနဦးမည္ ျဖစ္ေသာ) ဘာသာေရးအယူ၀ါဒအားလုံးကုိ ထုိက်မ္း၏ အေျခခံမူ၀ါဒ မွတ္ေက်ာက္ျဖင္႔ စံထား၍ စမ္းစစ္ရမည္မွာ မြတ္စလင္မ္ တုိင္းအဖုိ႔ တာ၀န္တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္(၅း၄၈။၂၅း၁)။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ အမည္သည္ပင္ လွ်င္ (ဖုရ္ကာန္)ေခၚ အမွားႏွင္႔အမွန္ကုိ စမ္းစစ္ ရန္ မွတ္ေက်ာက္ျဖစ္သည္။

အင္ရွာအလႅာဟ္ ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။

ဦးစုိးလြင္(ျငိမ္းခ်မ္းလွ်ပ္စစ္)

www.quraninburmese.com မွျပန္လည္ေဖၚျပသည္

http://www.quraninburmese.com/blog/2011/01/beyond-quran